Na początku XX wieku plakat szwajcarski nie miał jeszcze swojego własnego charakteru. Artyści tacy jak Eugène Grasset czy Theophile Steinlen powielali francuskie wzorce i wyraźnie odwoływali się do Art Nouveau. Dopiero po pierwszej wojnie światowej szwajcarski plakat przeszedł metamorfozę. Stało się to przede wszystkim za sprawą Ernsta Kellera, którego nauczanie w Zurichu, dało podwaliny pod międzynarodowy styl typograficzny, w pełni ukształtowany po drugiej wojnie światowej.
Głównymi założeniami tego stylu było użycie matematycznego gridu, porządkującego przestrzeń plakatu, stosowanie krojów bezszeryfowych (helvetica), oraz wprowadzenie fotografii w miejsce ilustracji. Na międzynarodowy styl typograficzny wpłynęły głównie trzy grupy:
konstruktywiści rosyjscy
holenderska grupa De Stijl
Bauhaus
Wnioski wyciągnięte z nauczania i poglądów ww ugrupowań pozwoliły stworzyć charakterystyczny dla Szwajcarii styl, którego ślady po dziś dzień można odnaleźć w plakatach twórców takich jak Emanuel Tschumi, Hans Neuburg i wielu innych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz